ลำดับการปฏิบัติเพื่ออรหัตตผล

ภิกษุ ท. !     เราย่อมไม่กล่าวการประสบความพอใจในอรหัตตผล ด้วย
การกระทำอันดับแรกเพียงอันดับเดียว.  ภิกษุ ท. !  ก็แต่ว่า การประสบความ
พอใจในอรหัตตผล ย่อมมีได้เพราะการศึกษาโดยลำดับ เพราะการกระทำโดย
ลำดับ    เพราะการปฏิบัติโดยลำดับ.
ภิกษุ ท. !     ก็การประสพความพอใจในอรหัตตผล ย่อมมีได้เพราะ
การศึกษาโดยลำดับ เพระการกระทำโดยลำดับ เพราะการปฏิบัติโดยลำดับ
นั้นเป็นอย่างไรเล่า ?
ภิกษุ ท. !     บุรุษบุคคลในกรณีนี้ :
เป็นผู้ มีสัทธา เกิดขึ้นแล้ว  ย่อม เข้าไปหา (สัปบุรุษ) ;
เมื่อเข้าไปหา  ย่อม เข้าไปนั่งใกล้ ;
เมื่อเข้าๆไปนั่งใกล้  ย่อม เงี่ยโสตลงสดับ ;
ผู้เงี่ยโสตลงสดับ  ย่อม    ได้ฟังธรรม ;
ครั้นฟังแล้ว  ย่อม    ทรงจำธรรมไว้, ย่อม
ใคร่ครวญพิจารณาซึ่งเนื้อความแห่งธรรม   ทั้งหลายที่ตนทรงจำไว้ ;
เมื่อเขาใคร่ครวญพิจารณา      ซึ่งเนื้อความแห่งธรรมนั้นอยู่, ธรรม
ทั้งหลายย่อมทนต่อการเพ่งพิสูจน์ ;
เมื่อธรรมทนต่อการเพ่งพิสูจน์มีอยู่   ฉันทะ (ความพอใจ)   ย่อมเกิด ;
ผู้เกิดฉันทะแล้ว  ย่อม    มีอุตสาหะ ;
ครั้นมีอุตสาหะแล้ว  ย่อม    ใช้ดุลยพินิจ (เพื่อหาความจริง);
ครั้นใช้ดุลยพินิจ(พบ)แล้ว  ย่อม    ตั้งตนไว้ในธรรม นั้น;
ผู้มีตนส่งไปแล้วในธรรมนั้นอยู่  ย่อม    กระทำให้แจ้ง   ซึ่งบรมสัจจ์ด้วย
นามกาย   ด้วย,  ย่อมเห็นแจ้งแทงตลอด   ซึ่งบรมสัจจ์นั้นด้วยปัญญา   ด้วย.
–  ม. ม. ๑๓/๒๓๓/๒๓๘

อริยสัจจากพระโอษฐ์ ๒
ภาค ๔ ว่าด้วย มัคคอริยสัจ ความจริงอันประเสริฐคือมรรค หน้าที่ ๘๕๓/๑๕๗๒

About เนื้อแท้ที่ไม่อันตธาน

เนื้อแท้ที่ไม่อันตธาน

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

*

ใส่ผลลัพธ์ให้ถูกค่ะ *