ลักษณะหนทางแห่งความหมดจด

ทางมีองค์แปด   เป็นทางอันประเสริฐกว่าทางทั้งหลาย.
บทแห่งอริยสัจสี่   ประเสริฐกว่าบททั้งหลาย.
วิราคธรรม   ประเสริฐกว่าธรรมทั้งหลาย.
ผู้มีพุทธจักษุ   ประเสริฐกว่าสัตว์สองเท้าทั้งหลาย.
นี่แหละทางเพื่อความหมดจดแห่งทัสสนะ   ทางอื่นมิได้มี.
เธอทั้งหลาย   จงเดินตามทางนั้น   อันเป็นที่หลงแห่งมาร ;
เธอทั้งหลาย เดินตามทางนั้นแล้ว   จักกระทำที่สุดแห่งทุกข์ได้.

ทางเราบอกแล้วแก่เธอทั้งหลาย     เพื่อการรู้จักการถอนซึ่งลูกศร ;
ความเพียรเป็นกิจอันเธอทั้งหลายพึงกระทำ
ตถาคตทั้งหลายเป็นเพียงผู้บอก (วิธีแห่งการกระทำ).
ผู้มุ่งปฏิบัติแล้ว   ย่อมพ้นจากเครื่องผูกแห่งมาร.

เมื่อใด  บุคคลเห็นด้วยปัญญาว่า   “สังขารทั้งหลายทั้งปวงไม่เที่ยง” ;
เมื่อนั้น   เขาย่อมเบื่อหน่ายในสิ่งที่เป็นทุกข์  :
นั่นแหละเป็นทางแห่งความหมดจด.

เมื่อใด  บุคคลเห็นด้วยปัญญาว่า   “สังขารทั้งหลายทั้งปวงเป็นทุกข์” ;
เมื่อนั้น  เขาย่อมเบื่อหน่ายในสิ่งที่เป็นทุกข์  :
นั่นแหละเป็นทางแห่งความหมดจด.

เมื่อใด  บุคคลเห็นด้วยปัญญาว่า “ธรรมทั้งหลายทั้งปวง  เป็นอนัตตา” ;
เมื่อนั้น เขาย่อมเบื่อหน่ายในสิ่งที่เป็นทุกข์ :
นั่นแหละเป็นทางแห่งความหมดจด.
–  ธ. ขุ.๒๕/๕๑/๓๐.

อริยสัจจากพระโอษฐ์ ๒
ภาค ๔ ว่าด้วย มัคคอริยสัจ ความจริงอันประเสริฐคือมรรค หน้าที่ ๘๕๒/๑๕๗๒

About เนื้อแท้ที่ไม่อันตธาน

เนื้อแท้ที่ไม่อันตธาน

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

*

ใส่ผลลัพธ์ให้ถูกค่ะ *