เจริญอานาปานสติ เป็นเหตุให้รู้ลมหายใจอันมีเป็นครั้งสุดท้ายก่อนเสียชีวิต

ราหุล ! อานาปานสติ อันบุคคลเจริญแล้ว กระทำให้มากแล้ว อย่างนี้แล ย่อมมีผลใหญ่ มีอานิสงส์ใหญ่
ราหุล ! เมื่อบุคคลเจริญ กระทำให้มากซึ่งอานาปานสติอย่างนี้แล้ว ลมอัสสาสะ (ลมหายใจเข้า) ปัสสาสะ (ลมหายใจออก)
อันจะมีเป็นครั้งสุดท้ายเมื่อจะดับจิตนั้น จะเป็นสิ่งที่เขารู้แจ้งแล้วดับไป หาใช่เป็นสิ่งที่เขาไม่รู้แจ้งไม่ ดังนี้

อานาปานสติ, ฉบับ ๖ ว่าด้วย เจริญอานาปานสติ เป็นเหตุให้รู้ลมหายใจอันมีเป็นครั้งสุดท้ายก่อนเสียชีวิต, หน้าที่ ๑๐๓ – ๑๐๔