ทรงทำนาที่มีอมตะเป็นผล

“ศรัทธาเป็นพืช”,  พระองค์ตอบ, “ความเผาผลาญกิเลสเป็นน้ำฝน,
ปัญญาของเราเป็นแอกและคันไถ,
หิริเป็นงอนไถ, ใจเป็นเชือกชัก, สติเป็นผาลแลปฏัก,
การคุมกาย คุมวาจา คุมท้องในเรื่องอาหาร  เป็นรั้วนา,
เราทำความสัจจ์ ให้เป็นผู้ถากหญ้าทิ้ง, ความยินดีใน
พระนิพพาน (ที่เราได้รู้รสแล้ว) เป็นกำหนดการเลิก ทำนา,
ความเพียรของเรา เป็นผู้ลากแอกไป ลากไปสู่ แดนอันเป็นที่เกษมจากโยคะ,
ไปอยู่ ๆ   ไม่เวียนกลับ,  สู่ที่ซึ่งบุคคลไปถึงแล้ว ย่อมไม่เศร้าโศก.
การไถนาที่ไถแล้วอย่างนี้  นานั้นย่อมมี อมตะ คือความไม่ตาย เป็นผล,
ครั้นไถนานี่เสร็จแล้ว ย่อมหลุดพ้นจาก ความทุกข์   ทั้งปวง”.

พุทธประวัติจากพระโอษฐ์
ภาค ๔ เรื่องเบ็ดเตล็ดใหญ่น้อยต่าง ๆ ตั้งแต่โปรดปัญจวัคคีย์แล้ว  ไปจนถึงจวนจะปรินิพพาน
หน้าที่ ๓๘๑/๖๑๔

About เนื้อแท้ที่ไม่อันตธาน

เนื้อแท้ที่ไม่อันตธาน

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

*

ใส่ผลลัพธ์ให้ถูกค่ะ *