อัฏฐังคิกมรรค ในฐานะเป็นหนทางแห่งการกำหนดรู้ทุกข์

ภิกษุ ท. !     ถ้าปริพพาชกเดียรถีย์อื่นถามเธออย่างนี้  ว่า
“มรรคมีไหม ปฎิปทามีไหม  เพื่อกำหนดรู้ซึ่งทุกข์ ?” ;
เมื่อถูกถามอย่างนี้   พวกเธอพึงตอบแก่ปริพพาชกเดียรถีย์อื่นเหล่านั้น
ว่า มรรคมีอยู่  ปฏิปทามีอยู่  เพื่อกำหนดรู้ซึ่งทุกข์นั้น.

ภิกษุ ท. !     มรรคเป็นอย่างไร  ปฏิปทาเป็นอย่างไร
เพื่อกำหนดรู้  ซึ่งทุกข์นั้น ?  มรรคมีองค์แปดอันประเสริฐนี้,
กล่าวคือ สัมมาทิฏฐิ สัมมาสังกัปปะ สัมมาวาจา  สัมมากัมมันตะ
สัมมาอาชีวะ  สัมมาวายามะ  สัมมาสติ  สัมมาสมาธิ  มีอยู่.
ภิกษุ ท. !    นี้แลมรรค  นี้แลปฏิปทา  เพื่อกำหนดรู้  ซึ่งทุกข์นั้น.
ภิกษุ ท. !     เมื่อเธอถูกถามอย่างนั้นแล้ว พึงพยากรณ์แก่ปริพพาชก
เดียรถีย์อื่นเหล่านั้น   อย่างนี้.
– มหาวาร.สํ.๑๙/๘-๙/๒๗-๒๘.

อริยสัจจากพระโอษฐ์ ๒
ภาค ๔ ว่าด้วย มัคคอริยสัจ ความจริงอันประเสริฐคือมรรค หน้าที่ ๘๔๕/๑๕๗๒

About เนื้อแท้ที่ไม่อันตธาน

เนื้อแท้ที่ไม่อันตธาน

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

*

ใส่ผลลัพธ์ให้ถูกค่ะ *