อัฏฐังคิกมรรคทำหน้าที่ เสมือนหนึ่งเสวียนรองก้นหม้อ

ภิกษุ ท. !     หม้อ  ที่ไม่มีเสวียนรองรับ   ย่อมหมุนกลิ้งไปได้ง่าย,
หม้อที่มีเสวียนรองรับ  ย่อมหมุนกลิ้งไปได้ยาก,  ข้อนี้ฉันใด ;
ภิกษุ ท. !   จิตที่ไม่มีเชิงรองรับ  ย่อมหมุนไปได้ง่าย,  จิตที่มีเชิงรองรับ
ย่อมหมุนไปได้ยาก, ฉันนั้นเหมือนกัน.
ภิกษุ ท. !     อะไร   เป็นเชิงรองรับของจิต ? อริยอัฏฐังคิกมรรคนี้เอง
กล่าวคือ  สัมมาทิฏฐิ  สัมมาสังกัปปะ  สัมมาวาจา  สัมมากัมมันตะ
สัมมาอาชีวะ สัมมาวายามะ สัมมาสติ สัมมาสมาธิ นี้คือ เชิงรองรับของจิต.
– มหาวาร. สํ. ๑๙/๒๕/๗๘ – ๗๙.

อริยสัจจากพระโอษฐ์ ๒
ภาค ๔ ว่าด้วย มัคคอริยสัจ ความจริงอันประเสริฐคือมรรค หน้าที่ ๘๔๒/๑๕๗๒